In ‘Tekst onder de loep’ neemt The Road to Baku in de aanloop naar het songfestival de teksten van vijf inzendingen onder handen. Doel is niet om te oordelen, maar om te analyseren. Door te benoemen wat je anders voor normaal aanneemt, komt de diepere betekenis naar boven. Vandaag in aflevering 2: het Estse Kuula.
Door Hendrik Kramer
Bij een ingetogen lied past een ietwat zweverige tekst- en dat is precies wat Estland dit jaar gedaan heeft. De tekst is in het Ests. Vandaag behandel ik de tekst door hem eerst strofe voor strofe te vertalen; wie de originele tekst wil lezen kan die onderaan terugvinden.
Het mooie aan de Estste taal vind ik de lange woorden en met name de klinkers die zo lekker lang zijn. Dat de woorden lang zijn heeft met de structuur van de taal te maken. Waar het Nederlands werkt met allemaal voorzetsels plakken de Esten lettergrepen aan het woord vast.
Luister naar de horizon
Luister hoe ver ze je brengt
Luister naar wat de wind heeft te zeggen
Luister
Het eerste stuk lijkt over een verlangen te gaan, of een gemis. De horizon als een dragend persoon en de wind als raadsman. Je moet echter wel willen luisteren.
Kijk hoe de duisternis naderbij komt
Wacht- het licht in ons is er nog
Luister naar hoe jouw land ademt
Luister
Kijken naar de duisternis die je niet kan zien, maar die er wel is. Het onheil komt naderbij, maar wacht! Van binnen schijnt er nog licht en dat is belangrijk. Dat zorgt ervoor dat je blijft leven, net als de adem van je land- staat die wellicht voor de taal? Schenk aandacht aan de dingen die er toe doen, neem er de tijd voor.
Luister naar wat stil gevallen is
Luister gewoon naar deze simpele momenten
Luister- het hart heeft ook een stem
Opnieuw worden we stil gezet en gevraagd om te luisteren. De eenvoudige momenten zijn vaak de mooiste momenten. Het is alleen vaak zo dat we er niet de tijd voor kunnen of willen nemen. Toch heeft je hart ook een stem waar je naar mag luisteren.
Luister naar de stem van de regenboog
Kijk en spoedig zul je zien
Luister naar het lied van het leven
Luister gewoon
Er zijn blijkbaar veel dingen om naar te luisteren. Ook de regenboog kun je horen, net als uiteraard het lied van je leven. Een lied dat zich afspeelt in alle hiervoor opgenoemde dingen: de regenboog, de horizon en de wind. Drie dingen die er altijd zijn en waar niemand om heen of zonder kan. Net als de duisternis die het contrast aangeeft met het licht. De regenboog fungeert vaak als symbool van hoop en trouw die verschijnt als de zon schijnt en het tegelijkertijd regent. Als twee essentiële natuurverschijnselen elkaar ontmoeten, die zo vaak als tegenovergesteld worden gezien en ook zo vaak worden verafschuwd- maar samen vormen ze de regenboog. Gewone, maar prachtige dingen die je pas kunnen raken als je er de tijd voor neemt en gewoon luistert.
Het pad is de duisternis in geslagen
Ik kijk en blijf kijken
Stilte heeft de kracht om te weergalmen
Ik wacht hier op jou, daar halverwege
Luister naar mijn stem die je roept
In deze strofe wordt een ‘je’ aangesproken. Het is het makkelijkste om hier een andere persoon in te zien, de geliefde van de ik-persoon, maar het kan ook net zo goed zijn dat hier geen mensen aan het woord zijn maar krachten. De zin: stilte heeft de kracht om te weergalmen kan betekenen dat stilte ook hard aan kan komen en dat het ook altijd weer terug komt. Luister naar mijn stem die je roept kan zoals ik al eerder zei van een mens-persoon zijn die een ander mens roept, maar in de geest van de tekst kan het net zo goed ook de stilte zijn die dit zegt. De stilte vraagt ons daarmee dus om te luisteren.
Tot slot volgt een herhaling van de tweede en de eerste strofe maar op het eind is het woordje nu toegevoegd. Luister nu. Daarna valt de stilte in en kunnen we pas echt gaan luisteren.
De tekst van Kuula is geschreven door Ott Lepland en Aapo Ilves. LEES HEM HIER TERUG.
Road to Vienna 2015 
Reacties