Man, wat een fantastisch Songfestival. Ik ben zo diep gegaan, dat ik een week nodig heb gehad om van de shock te bekomen. Inmiddels ben ik niet meer ziek – al heb ik wel nog steeds het Post Eurovision Kuchje, waar ik iedere Wenen-ganger over hoor klagen! Maar dat kuchje weerhoudt me er niet van om vandaag schoon schip te maken en mijn laatste blog te plaatsen, waar jullie al een tijd recht op hebben.
Laten we beginnen bij de finale. Op de zaterdag was iedereen eigenlijk al vrij kapot, maar als die ene show dichterbij komt, houdt adrenaline je op de been. Zo gaan die dingen gewoon. Dus aten we in het appartement, en trokken we daarna naar het perscentrum, omdat Dennis eerst nog even zijn vliegticket voor de volgende dag moest uitprinten. Lees de rest van dit artikel »
Reacties