In de rubriek ‘Met Het Mes Op De Keel’ zet de redactie van The Road to Baku elke dinsdag twee deelnemers aan het komende Eurovisie Songfestival tegenover elkaar. Beide inzendingen hebben een link met elkaar, maar er zijn ook verschillen! Het is aan jullie om de keus te maken, het mes staat immers op de keel! In deze aflevering: Oostenrijk vs. Montenegro.
De link
Waarmee associëren we het genre rapmuziek eigenlijk? Kijken we vooral naar inhoudsloze nederhop? Naar gouden kettingen en schaars geklede vrouwen in videoclips? Of denken we na over maatschappijkritische teksten of taalkundige vondsten?
In de eerste halve finale van het Songfestival vinden we dit jaar twee liedjes uit dit genre. Voor Montenegro treed Rambo Amadeus aan, een wat merkwaardige man met een wintermuts. Zijn liedje Euro Neuro is weinig toegankelijke hiphop met een traditionele deun in het refrein. Het lied is repetitief en, zoals in dit genre gebruikelijk, vrij vlak.
Oostenrijk treedt aan met Trackshittaz, een duo dat Woki mit deim Popo brengt. Geschreeuw en hectiek op het podium, vlugge onnavolgbare teksten en een aanstekelijk gilletje. Op die manier probeert ook Oostenrijk een verder volledig vlak lied iets melodieus mee te geven- of dat geslaagd is mag u zelf beoordelen.
De verschillen
Als gezegd in de intro: het draait er in dit duel om hoe je tegen rapmuziek aankijkt. Oostenrijk gooit het over de commerciële, seksistische boeg. Woki mit deim Popo betekent ongeveer zoveel als Tril met die bil (JSF 2007), en op het podium worden bijbehorende lichaamsdelen ondubbelzinnig geaccentueerd. Trackshittaz reist eind mei met paaldanseressen en al af naar Baku.
Rambo Amadeus vertegenwoordigt de meer op songtekst gerichte kant van de rapscene. Euro Neuro zit vol met droge woordspelingen en verwijzingen naar de Europese Unie. Een antiglobalistisch en anarchistisch manifest waarin Amadeus bovendien zichzelf ook meermalen op de hak neemt.
De balans
Heel populair is rapmuziek door de songfestivaljaren heen niet geweest. Zelfs de inzendingen van betere kwaliteit zakten vaak door het ijs. Om toch te kunnen scoren, is het van groot belang tenminste de enige in je soort te zijn. En al komt de Montenegrijnse inzending wellicht sympathieker over op de geconcentreerde luisteraar- voor de doorsnee televoter zijn beide liedjes één pot nat. Desondanks leggen we jullie de vraag voor: wat is voor jou echt goede hiphop?
En nu jullie! Zoek de verschillen, beantwoord de vraag en reageer gerust, maar vergeet niet: Je móét kiezen: Oostenrijk, of toch Montenegro?
Road to Vienna 2015 
Reacties