About this site

Welkom op mijn blog ‘The Road to Eurovision’. Op deze site kun je alles lezen over de voorbereidingen op het Eurovisie Songfestival. Ook dit jaar doe ik mijn best om als journalist het Songfestival te halen. En dus houd ik graag iedereen op de hoogte van de vorderingen; zowel mijn eigen vorderingen, als die van het festival. Als er nieuws is, op nationaal of internationaal gebied, of gewoon over mijn eigen voorbereidingen, kun je daarover lezen op The Road to Eurovision. Natuurlijk ben ik niet te beroerd om het Songfestivalnieuws, of de inzendingen van (andere) landen van mijn eigen kritische commentaar te voorzien!

Klik hier voor het muzikale profiel van Hendrik

Van welke muziek houd ik nu precies?

Een niet geheel onbelangrijk gegeven, zeker voor de mensen die mij niet kennen en toch mijn blog willen volgen. Op deze pagina zal ik proberen mijn muzieksmaak kort te typeren, om daarmee mijn blogs, artikelen en gehele berichtgeving muzikaal te verantwoorden. In navolging van ‘mediafilosofen’ als Joris Luyendijk en Warna Oosterbaan ben ook ik van mening dat journalistiek namelijk nooit objectief kan zijn, en dat je er dus het beste aan doet open te zijn over je subjectiviteit.

Een blog is uiteraard niet geschreven om zo objectief mogelijk te zijn. Toch lijkt het me wel zo eerlijk om lezers via deze pagina een inzichtje te geven, zodat jullie een beetje een idee hebben vanuit welke achtergrond ik mijn stukken schrijf.

Vijf pijlers

Net zoals op mijn hyvespagina kun je hieronder een palet vinden van vijf nummers van vijf artiesten, die bij elkaar een zo compleet mogelijk beeld geven. Omdat mijn hyvespagina hopeloos ver achterloopt, vind je daarop nog niets over pijler 1: de world-, folk- en celtische muziek.

In deze categorie springt er voor mij niet echt één artiest uit, maar hieronder vind je de links van twee nummers waar ik echt enorm vrolijk van word:

Michael Flatley – Duelling violins

Hevia – Busindre reel

Wat het songfestival: denk aan The Voice, maar bijvoorbeeld ook aan Sanomi.

Iets wat ik ook heel tof vind om te doen, is zelf muziek maken. Ik speel stembanden in een bandje, en ook al heb ik hier lang niet altijd veel tijd voor, zo af en toe spelen we wat covers. Dit gaat dan vaak in de stijl van pijler 2: de rock- en punkmuziek.

De band die ik hier wil laten noteren is Simple Plan. Ik ben een groot fan van ze; heb meerdere albums en ben één keer naar een concert geweest in de Melkweg. Het lied Generation was destijds de opening.

Simple Plan – Generation

Denk in dit genre ook aan Sunrise Avenue, of aan christelijke bands als Stellar Kart. Op het Songfestival was ik helemaal weg van Anonymous.

Heel vrolijke en snelle muziek hebben we nu gehad; maar muziek is voor mij heel sterk gerelateerd aan gevoel en dus heb ik ook een plekje voor pijler 3: easy listening. Absoluut favoriet bij mij is Laura Pausini, vanwege haar enorme klasse en vakmanschap, en vanwege de prachtige Italiaanse taal. Je kunt echter ook nummers van Delta Goodrem, The Corrs of Tori Amos invullen.

Laura Pausini – Non ce (live in Paris)

Ballads zijn er in alle soorten en maten, ook op het songfestival. Yohanna is het meest recente voorbeeld van een hoge notering, maar in de Italiaanse stijl is Gente di mare ook nog altijd één van mijn favorieten.

Nog een stapje verder gaat het, als ik pijler 4: lichte moderne jazz muziek ga luisteren. Ik begon dit genre bij Sasha Dobson, maar ben inmiddels helemaal weg van Regina Spektor. Heerlijk hoe ze speelt met ritme, maar bovenal een stem die je echt kan raken. Mijn favoriet is

Regina Spektor – Fidelity

maar klik vooral verder, je kent haar vast van andere nummers. Of dit genre vaak voorkomt op het Songfestival waag ik te betwijfelen, maar ik zou Regina Unsubstantial blues wel eens willen horen zingen.

Om mijn voorliefde voor Kroatie nog even te onderstrepen, besluit ik met pijler 5: authentieke, soms traditionele Balkanmuziek. Ik kies voor mijn held Boris Novkovic, die ik al volgde voor hij aan het Songfestival meedeed. Het nummer Njoj heb ik ook op cd.

Boris Novkovic – Njoj

Dit genre komt de laatste jaren op het Eurovisie ruimschoots aan bod. Favoriet zijn nog steeds Lane Moje en Lejla.

Voor een overzicht van Hendrik’s favoriete muziekstijlen, klik hier!